کد مطلب:47952 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » قرآن

مقصود از آيه 40 سورة اسرأ چيست؟

اَفَاَصفـغكُم رَبُّكُم بِالبَنينَ واتَّخَذَ مِنَ المَلـغكَةِ اِنـَثـًا اِنَّكُم لَتَقولونَ قَولاًعَظيمـا; (اسرأ،40) آيا ]پنداشتيد كه[ پروردگارتان شما را به ]داشتن[ پسران اختصاص داد و خود از فرشتگان دختراني برگرفته است؟ حقّا كه شما سخني بس بزرگ ميگوييد. در اين آيه، به يكي از افكار خرافي مشركان اشاره شده است. بسياري از آنان فرشتگان را دختران خدا ميدانستند. اين پندار ممكن است; بقاياي خرافاتي باشد كه از گذشتگان به عرب جاهلي رسيده يا به خاطر اين بوده كه فرشتگان همانند زنان از نظرها مستورند; لذا فرشتگان را مؤنث ميپنداشتند.

مشركان با اين كه فرشتگان را دختران خدا ميدانستند، خودشان از شنيدن نام دختر، ننگ و عار داشتند و تولد او را در خانه خود مايه بدبختي و سر شكستگي ميپنداشتند.

در اين آيه خداوند از منطق خود آنان استفاده كرده و ميفرمايد: چگونه شما، براي پروردگارتان چيزي قايليد كه خود از آن عار داريد. خداوندي كه پروردگار شماست و همان كسي است كه اختيار دار هر چيزي است. آيا سزاوار است شما را بر خودش مقدم كرده باشد و پسران را كه به پندار شما مايه افتخارند براي شما و دختران را كه به پندار شما مايه ننگ و عارند، براي خودش انتخاب كرده باشد. اين منطق شما حكيمانه نيست. و از چند جهت با هيچ منطقي سازگار نيست.

1. اعتقاد به وجود فرزند براي خدا اهانت بزرگي به ساحت مقدس او است; چرا كه او جسم نيست و عوارض جسماني ندارد و نيازمند بقأ نسل نيز نميباشد.

2. بر فرض اين كه پذيرفته شود خداوند فرزند دارد. چرا فرزندان او را دختر ميدانيد با اين كه از نظر عرف و عادت خودتان پايينترين منزلت را دارند.( ر.ك: تفسير نمونه، آيت اللّه مكارم شيرازي و ديگران، ج 12، ص 126، دارالكتب الاسلامية / تفسير الميزان، علامه طباطبايي، ج 13، ص 104، جامعه مدرسين. )